نویسنده : جو امپسن

   ترجمه : شبنم اسماعیل‌زاده شبستری

ماجرا از گفتگوی دخترکی با عروسک خرگوشی‌اش شروع می‌شود، هیچ چیز هیجان‌انگیزی تا به حال برای من اتفاق نیفتاده است! هرگز هیچ وقت هوم.

چه جملات آشنایی؛ کمی گوش تیز کنیم همین حوالی جملاتی این چنین بسیار می‌شنویم از دهان بچه ها که نه! تک تک ما بزرگترها.
هیچ وقت نشد درست غذا بخوری! هرگز اتاقت را مرتب ندیدم! هیچ وقت نشد یک چرتی بزنم خونه را نگذاری روی سرت! هرگز نشد زود حاضر بشی...
حالا قرار است با دخترکی که از این دو قید زمانی سلبی استفاده می‌کند، با چشمان بسته از کنار درختان و مرغزار پر از میوه می‌گذرد، به دنیا توجهی ندارد طرح شود، وزش باد سنبله‌ها را کنار می‌زند و گوریل بنفش کنجکاو را بیدار می‌کند، شیری که بین رنگ‌ها گیر افتاده و به دنبال گوریل راهی می‌شود تا سر از کار دخترک با چشمان بسته در بیاورد، غرش سهمگینی می‌کند اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد جز بیدار شدن سنجاقک و راهی شدنش با این جماعت، به کنار آبگیر می‌رسند و اژدهای سبز هم بیدار می‌شد و تقی عطسه می‌کند، یکباره همه جا تاریک می‌شود و دخترک و عروسک خرگوشی پرت می‌شوند به دورها...