نویسنده : کندیس فلمینگ

   ترجمه : مینو همدانی‌زاده

 
کندیس فلمینگ، در این کتاب به تفاوت نگاه افراد مختلف به موضوعات یکسان می‌پردازد و در قالب داستانی ساده با زبانی کودکانه به مخاطبش یادآوری می‌کند که می‌تواند با تغییر نگاهش نسبت به محیط اطرافش، حس بهتری را تجربه کند و بسیاری از موضوعات ناخوشایندی که سبب آزارش می‌شود را به موضوعاتی زیبا و دلچسب تبدیل کند.
 
فلمینگ درباره چگونگی نوشتن این داستان می‌گوید: بچه‌ها غالبا از من می‌پرسند چطور شد که «آوای گابریلا» را نوشتی و من همیشه به آن‌ها می‌گویم، ایده نوشتن این داستان زمانی شروع شد که گذرم به خواربارفروشی افتاد، بله! توی قسمت غذاهای فریزری بودم و از آن همه سروصدای آنجا شاکی شده بودم. صدای بهم خوردن کارتن‌ها، گربه بچه‌ها و ... وقتی میشل، پسر شش ساله‌ام گفت: «این‌ها سروصدا نیستند! آهنگ‌اند.» قبول کردم و انگشتم را به علامت موافقت تکان دادم. نظرش برایم عجیب و جالب بود و باعث شد فکر کنم؛ فکر درباه اینکه صداهایی را که هرروز می‌شنویم می‌توانند آهنگ باشند و اینکه چطور وقتی آهنگی را با عده‌ای گوش می‌کنی زندگی لذت‌بخش می‌شود. بالاخره همه این افکار درهم آمیخت و در یک آن، این کتاب متولد شد.