(داستانی از جنوب شیلی)

نویسنده : مانوئل پنیامونیوس

   ترجمه : مریم مصلی

داستان ” سه بانوی دریاچه” روایتی ست عاشقانه و افسانه‌ایی است خیال انگیز از سال‌ها پیش، وقتی اسپانیایی‌ها به جنوب شیلی رسیدند، در کرانه‌ رود بیو بیو، هیزم‌شکنی به نام پاسکوآل زندگی می‌کرد. این نیک‌مرد در جنگل با کشت زمین و بریدن چوب برای ساختن مبلمان زندگی می‌کرد. روزی پاسکوآل یک دستگاه بافندگی برای سه دخترش ساخت: فلور دِ اُرو (گل طلایی)، آگوآ آسول (آب آبی) و نِبلینا (مِه)…

دهقان‌ها تعریف می‌کنند که هر سال، برای شب سن خوآن، تا دریاچه پایین می‌روند و در ساحل سه دختر سفید دریاچه را می‌بینند که لباس می‌شویند و آواز می‌خوانند مثل وقتی بهار می‌رسید و گل‌های سرخ جنگل باز می‌شدند.»