شالوده مقالات این كتاب بر اساس زاویه دید داریوش شایگان نسبت به خصلت شاعرانگی ایرانیان پیریزی شده است. بر این محور پرسشی كه ارج و منزلت ایرانیان در قبال بزرگان ادبشان حاصل چه برداشتی است؟
غرض از این قلم فرسایی، سنجش و تحلیل ارتباط ایرانیان با شاعران ارجمندشان است ، بلاخص آنانكه طی قرون و اعصار به پایگاهی اساطیری اعتلا یافته اند...

فردوسی، مولوی، خیام، حافظ و سعدی شاعرانی هستند که این کتاب از نگاه یک خارجی به آن‌ها پرداخته است. در کتاب بحثی راجع به شاعرانگی ایرانیان مطرح شده و به طور کلی نشان می‌دهد ارتباط ایرانی‌ها با شاعران بزرگ‌شان چقدر عمیق و استثنایی است. به عنوان نمونه در دنیا هیچ قوم و ملتی مثل ایرانی‌ها مقبره شاعران‌شان را زیارت نمی‌کنند. در کل نگاه یک خارجی به ارتباط ایرانیان با شاعران بزرگ‌شان مثبت و استثنایی است.