فرهنگِ گفته‌هايِ طنزآميز مجموعه‌اي است از 1371 گفته قصارِ طنزآميز كه رضي هيرمندي از منابعِ مختلفِ فرهنگ‌هايِ اقوال گرد آورده و عبدالله كوثري آن را ويراسته و پيراسته است. نمايهِ گويندگان در پايان كتاب آمده. «ازجمله مزايايِ ضمنيِ اين فرهنگِ گران‌سنگ يكي اين كه با نقلِ متنِ انگليسيِ گفته‌ها فرصتي طلايي در اختيارِ عمومِ سخنوران، نظريّه‌پردازان، نظريه‌دوستان و دانشجويان عزيزِ زبان‌شناسي و ترجمه كتبي و شفاهي قرار گرفته» است.

ترجمه كلامِ قصار قوّت و قدرتِ زبانيِ زيادي را مي‌طلبد. يكي از ويژگي‌هايِ كلامِ قصار كه باعث نقل و زبانزد شدن و در نتيجه، ماندگاريِ آن مي‌شود عبارت است سلاست و فصاحت و زيبايي و هنرمندانه بودنِ زبانِ آن كه مزيدِ لطفِ مضمون است. اين ويژگي‌ها طبعآ در ترجمه بايد انتقال داده شود. به عبارتِ ديگر، در اينجا تنها انتقالِ درستِ پيام و مضمون مطرح نيست، بلكه چگونگيِ بيان نيز دخيل است. در صورتي كه زباني قوي و چالاك و استادانه به‌كار گرفته نشود، لطفِ سخن و ظرافتِ مضمون نيز مختل مي‌شود. رضي خدادادي در اين مهم و از بوته اين آزمونِ سختْ سربلند و سرافراز بيرون آمده است. نكته ديگر اين كه مترجماني كه آثارشان را با متنِ اصلي ارائه مي‌كنند و به اصطلاحِ امروزي ترجمه برابر متنِ دوزبانه و به اصطلاحِ گذشتگان ترجمه مقابل به دست مي‌دهند، در كارِ خود محتاط‌ترند و تلاش مي‌كنند از ظاهرِ متنِ اصلي دور نشوند، مبادا دانندگانِ زبانِ اصلي بر آنها خرده بگيرند. و اين يكي از مشكلاتِ ترجمه‌هاي برابرِ كنونيِ ماست. رضي خدادادي به اين موضوع توجّهي نداشته و غمي از آن به دل راه نداده: او تنها در بندِ ترجمه بوده و لاغير.