نویسنده : اسماعیل مهرانفر

شعری از این کتاب : 

دلم گرفته بود‌ و 
دستور تو بودم 
و در مثلث آگاهی‌ام 
گلایه‌های مونث را 
دور انداخته بودم 
دلم گرفته بود‌ و 
خواهش‌ام را به ضمایر
تقدیم می‌‌کردم
و حال خوش‌ام در برهوت 
دویدن به سمت دویدن بود
که وقتی دستور 
ابتلای تن به مایعات است 
دو ارتباط بعید
و پیش از بلوغ 
صدای الفبا را بم کنند 
دلم به خلق یک دستور
در سرزمین مادری‌ام قرص است
و آفریدن 
مِنهای آفریدن 
می‌تواند  هر کدام‌ از ما را
خلق کند