نویسنده : نیکلای ایوانویچ بوخارین

   ترجمه : آریا سلگی 

نیکلای بوخارین یکی از بااستعدادترین رهبران حزب بلشویک، که انقلاب روسیه در سال 1917 رهبری کرد، همچنین یکی از رهبران دولت نوپای شوروی و نویسنده‌ی آثار نظری مهمی درباره‌ی نظریه‌ی مارکسیسم بود. وی در سال 1938 در دوران پاکسازی بزرگ استالین به جرم خیانت اعدام شد.

بوخارین این کتاب را در سال 1914 تکمیل کرد. این اثر تلاشی برای مقابله با اقتصاد سیاسی مکتب اتریش بود که عمدتا توسط اویگن فون بوم-باورک نمایندگی می‌شد. بوخارین این مکتب را بازتابی از موقعیت اجتماعی طبقه‌ی سرمایه‌دار می‌دانست: طبقه‌ای که تمایل دارد اقتصاد را از دیدگاه مصرف و نه تولید ببیند. اما این نظر صرفا مقدمه‌ای است بر توجه دقیق به نظریه‌ی نهایی‌گرایی که در تضاد با نظریه‌ی ارزش کار-نقطه شروع مارکسیسم و اقتصاد کلاسیک- است. بنابراین اگرچه بحث او با بسیاری از تغییرات و پالایش‌های اقتصاد نئوکلاسیک سروکار ندارد، اما مارکسیسم را به کلی بنیادین و با فروض اساسی اقتصاد نوین دانشگاهی مقایسه می‌کند.