(بهار دوم در ادبیات نمایشی از انقلاب فرانسه تا رخداد 1968)

نویسنده : بهزاد قادری

این کتاب، پژوهشی است درباره‌ی درام انگلیس در دو دوره‌ی بحرانی: انقلاب فرانسه و درام رمانتیسم، 'رخداد' و درام «جوانان خشمگین». هدف از نوشتن آن ارزیابی دگردیسی اندیشه و کار درام‌نویسانی است که با نهادهای حاکم، و رفته‌رفته با خود، «چپ افتاده» بودند، روندی که به ایجاد فضاهای انسانی‌تر میان نویسنده، مخاطب و منتقد کمک شایانی کرد.

خوانندگان این کتاب دو گروهند: نخست، پژوهشگران، دانشجویان ادبیات انگلیس، ادبیان نمایشی، و شاید تئاتر، دوم خوانندگان عادی. شاید این کتاب برای گروه اول بیشتر از حیث نکات فنی جالب باشد؛ اما بیش از آن، روی سخنش با خوانندگان عادی است. در قرن بیست، در ایران، دو انقلاب را پشت سر گذاشته‌ایم و خطر یک جنگ داخلی در قرن بیست‌و‌یک هم از بیخ گوشمان گذشته است. می‌گویند هر ملتی در تاریخش فقط یکبار حق دارد انقلاب کند، اما در ایران، این پدیده دو بار رخ داده است. بار سوم، یعنی نابودی از بیخ و بن...

پس هدف والاتر این کتاب بیان این نکته بوده که برای پایداری و پاسداری از ارزش‌های انسان‌ها در همزیگاهشان، به ادبیات نمایشی، تئاتر و نقد سنجیده‌ی آن‌ها نیازمندیم.