"پژوهشگران معاصر ایران" مجموعه‌ای 14 جلدی حاصل 25 سال کار و تحقیق مستمر مولف و پژوهشگر آن است که به شیوه‌ای مستند به تحلیل و بررسى احوال و آثار سى‏ و چهار تن از پژوهشگران معاصرى که اکنون در میان ما نیستند پرداخته‏ و اطلاعات دقیق و جامعى را درباره کار و کارنامه آنها به‏ دست مى‏ دهد.

ترتیب شخصیتهاى متن براساس تاریخ تولد آنها است که مبنا محمد قزوینى (متولد 1256 شمسى) بنیانگذار تحقیقات علمى در ایران و آخرین شخصیت احمد تفضلى (متولد 1316 شمسى) در نظر گرفته شده‏ اند.

یکى از ویژگیهاى مهمِ کتاب "پژوهشگران معاصر ایران" توضیح درباره نام هاى خاص موجود در متنِ شخصیت اصلى است؛ اعم از اشخاص، مؤسسات و ... که در بخش یادداشت هاى هر شخصیت به تفصیل درباره آنها بحث شده‌است که مجموع یادداشت ها در این مجموعه، خود دانشنامه گسترده ‏اى را تشکیل مى‏ دهد.

شیوه تدوین این سیزده جلد به گونه‏ اى است که هر کتاب ماهیتى مستقل دارد و مخاطبان مى‏توانند بى‏توجه به جلدهاى قبل یا بعد به مطالعه جلد و شخصیت مورد نظر خود بپردازند.

جلد نهم این مجموعه به بررسی زندگی و آثار مجتبی مینوی می پردازد.