اندرو در این کتاب (که در سال 2010 چاپ شده است) با طرح مجدد و روزآمد پروژه‌‌ی آندره‌‎بازن – نظریه‌پرداز بزرگ فرانسوی – در مورد سینما، سعی دارد از پی تحولات برآمده از«رسانه‌های نو» و تصویر برداری دیجیتال، بار دیگر به پرسش از امکانات و معنای سینما در هزاره‌ی جدید بپردازد. او در این کار تلاش دارد نظری‌ی «رئالیستی » بازن را از دام تنگ‌نظری ها وذات‌گرایی منسوب به آن نجات دهد و روایتی انعطاف‌پذیر از آن ارائه دهد که قابلیت هم سخنی با تحولات جدید سینما را دارد، اما در عین حال امکان موضع‌گیری در قبال رویکردهایی را به ما می‌بخشد که همسو با تحولات اخیر، گاه پیوند سینما و امر واقعی را از اساس نادیده می گیرند و آن را در تصویر پردازی دستکاری شده و نوعی «انیمیشن واقع‌نما» تحلیل می‌برند.