نویسنده : توفیق‌الحکیم
    ترجمه : پریسا عرب

جو سیاسی آن زمان بسیار تیره‌وتار بود. شهوت بندگی در جان ملتی افتاده‌بود که خویش را پیشرفته می‌دانستند و تعالیم کسانی را رد می‌کردند که خود را شناخته‌بودند و برای انسانیت، زیبایی و راستی ارزش قائل می‌شدند. مردم، کارهای خود را به دست کسانی سپرده‌بودند که از نادانی و جهل آنان بی‌خبر بودند؛ همان‌هایی که میل به ظلم، درندگی و خون‌ریختن را در آنان بیدار کرده‌بودند.