(مجموعه آثار ادبی)

نویسنده : ساموئل خاچیکیان

   ترجمه : ادوین خاچیکیان ،واراند کورکجیان

ساموئل علاوه بر درخششی که در سینمای ایران داشت در زمینه نویسندگی هم فعالیت می کرد و آثاری درخور توجه را از خود به یادگار نهاد. آثاری که می توان در کتاب حاضر از نظر گذراند و با کلمه به کلمه آن همراه شد. مجموعه حاضر در دو کتاب فراهم آمده، کتاب نخست به شعرهای ساموئل اختصاص یافته و کتاب دوم به داستان ها و قطعات ادبی او، که خود تحت عنوان چند فصل با اسامی افکار سرمستانه، تلاقی، کمدی غیرانسانی و برگ های پرپر شده از دفتر خاطره هایم:«کابوس» تنظیم شده است.

گزیده ای از کتاب :

با عجله شام خورد. در واقع فقط جوید. از مشروبات الکی متنفر بود اما برای اینکه صورتش سرخ و بشاش به نظر آید، کمی شراب نوشید. سپس با وسواس زیاد صورتش را اصلاح کرد. کف صابون فراوانی به کار برد و با نهایت دقت، صورتش را تیغ انداخت. هیچ مویی بر صورت!

باید می رفت و تولد ریما را تبریک می گفت. باید می رقصید…

چه شگفت انگیز. رخ به رخساره اش نزدیک می کرد. آری… آری… نزدیک تر و… هراند در آینه سرخ شد… ای بابا! برای چه خجالت می کشید؟ جوانی بیست و نه ساله بود. فارغ التحصیل، شاگرد ممتاز، متین، موفق و دارا…

اما ناگهان سگرمه در هم کشید.

آه اگر فقط موهای سرش آن قدر شتابان نمی ریخت… وسط سرش کم و بیش طاس شده بود. از زیر موهای اندکش، پهنه های سفیدِ پوست در جای جای سرش چشمک می زدند.

و اما عینکش…

آن عینک لعنتی که ابدا به صورت پهن و استخوانی اش نمی آمد. اما چه باک؟!

هراند جوان تحصیل کرده ای بود. همه می دانستند که او در هنگام فارغ التحصیلی با کسب رتبه ی اول به عنوان دانشجوی نمونه معرفی شد. حتی نشریات نیز به آن اشاره کردند. کل محله، هوش و ذکاوت او را تحسین می کرد. برای خانواده پدر خوبی خواهد شد. آن را با گوش های خود شنیده بود و در خاتمه، همگی به اتفاق هم عقیده بودند که هراند سختکوش از زیر سنگ هم که شده نان در خواهد آورد.

و این، کم اهمیت دارد؟…

هراند در آینه، سعی در مجاب کردن خود داشت.

اصلاح کرد. صورتش را با اب گرم شست، ادکلن زد و فراخور یقه ی آهاردار و لباس مشکی رنگش، زیباترین کراوات را برگزید.

هنگام لباس پوشیدن متوجه شد که اهل خانه او را با کنجکاوی زیر نظر گرفته اند. بگذار با نگاهشان تفتیشش کنند. بارها به او خندیده اند. مظلوم بودنش را بارها به سخره کشیده اند. بارها سرزنشش کرده اند و نصیحتش…

-خونه خراب نشی پسر! بیرونی برو، بگرد، بچرخ، سلام بده، سلام بستون… آخه چه وضعشه پیر شدی رفت… همش از خونه به کارخونه، از کارخونه به خونه…