نویسنده : مهدی کوشکی

این نمایش در شهریور و مهر ماه سال 1398 به اجرا در آمده و در نگارش آن نگاهی به زبان تاریخ بیهقی و بعضی از آدم هایش شده است. ماجرا در بی مکانی و بی زمانی به وقوع می پیوندند و قصه ی پادشاهی لاقید را به تصویر می کشد که طریقه شاهی کردنش مردم را به دردسر فراوانی می اندازد. هرچند لحن شخصیت ها به نظر قدیمی می آید اما آن چه جریان دارد روایتی خلاقانه از چیزی است که در دوران کنونی به وقوع می پیوندد.

گزیده ای از کتاب :

ماجوج                نیمه

شاه                    نیمه چرا؟ ببینم نیمه اش را خوب نیمه ای داری

یاجوج                 قسم داد

شاه                    قسم دادی؟ با تیر و کمان در شهر زوزن راه می روی مردم را قسم می دهی؟

نیمه                   من در اقوام یکی بودم

شاه                    از چه یکی بودی؟

نیمه                   بعد از مرگ برادرم یک پسر از دختران بسیار

شاه                    حالا شدی نیمه، همه به لقاالله می پیوندیم، از چه بیم داری نیمه؟

نیمه                   پدرم امید به کودک من بسته بود، که پسری دهد، که او پسری دهد، که او پسری دهد حال چگونه پسری دهم؟

شاه                    پدرت در قرن های آینده می تاخته

نیمه                   تا می توانست شکم ها بالا آورد تا منی خدا به او دهد حال در خدمت خاک است و من شما را به جان مادرم قسم می دهم

شاه                    به جان مادرت به جمله آن شویم که پدرت شد نیمه، چنانچه دیدم نیمه نام نیکی است، بگویید

یاجوج و ماجوج       نیمه