(یا شطحیات پراکنده‌ی او که در چین‌های تاریخ فراموش شد)

نویسنده : علی اتحاد 

«نامه هایی بر دوش تندباد» داستان بلندی با چهار راوی است که نوشتن آن چیزی نزدیک به دو سال به طول انجامید. این رمان برپایه یادداشت های چهار شخصیت مجزاء شکل گرفته است. دو شخصیت از این میان ناشناس اند و مختصات زمانی و مکانی مشخصی ندارند و دو شخصیت دیگر معاصرند و زیست شان با نوشته های دو شخصیت ناشناس در هم می آمیزد. روایت این طور آغاز می شود که یکی از شخصیت های معاصر داستان، به صورت اتفاقی دست نوشته هایی پیدا می کند که زیست اش را تحت تاثیر خود قرار می دهد. این متون زبانی شاعرانه و کم و بیش آرکاییک دارند؛ شخصیتی دیگر هم بر این دست نوشته ها حاشیه هایی نوشته است که روایت را تکمیل می کند.