نویسنده : ابوالحسن طوطی همدانی
به اهتمام : محمود توحیدی امین
مجموعه شعري از عارفي بزرگ و سخنراني اهل دل كه تخلص طوطي را براي خويش برگزيده بود. وي متولد 1281 است و در سال 1366 ديده از دنيا فروبست. در كتاب حاضر مجموعه اي از مناجات ها و اشعار عرفاني، اخلاقي و آموزنده ي استاد توحيدي امين را ميخوانيد كه با هنرمندي تمام سروده شده اند.
گزیده ای از کتاب :
اي ياور بي ياران، ياري ز تو مي جويم همت ز تو مي خواهم، تا راه تو را پويم
اي مونس جان و دل، از توست دل و جانم از راه عطا و فضل، يكدم بنگرسويم
دانم كه كريمي تو، غفار و رحيمي تو ذوالفضل و عظيمي تو، من عبد سيه رويم
چون برده دلم بويي از رايحه عشقت زان روي بود دايم سرگرمي از آن بويم
من ذره ناچيزم، با مهر تو پيوستم عشق تو كشيد اي ماه اين سويم و آن سويم
از عشق تو با پستي، گه گاه كنم مستي وز شوق وصال تو، آواره به هركويم