نویسنده : برایان ال‌وایس

   ترجمه : زهره زاهدی

در قسمتی از متن این کتاب می‌خوانید:

«برای هرکسی شخصی خاص وجود دارد. گاهی دو یا سه یا حتی چهار نفر. آن‌ها از نسل‌های مختلف‌اند. آن‌ها از اقیانوس زمان و عمق ابعاد آسمانی عبور می‌کنند تا دوباره در کنار شما باشند. آن‌ها از آن‌سو، از ملکوت می‌آیند. ظاهرشان تغییر می‌کند، اما قلب شما آن‌ها را می‌شناسد. قلب شما آن‌ها را چون جام در آغوش کشیده است، همان‌گونه که در صحاری پرنور ماه مصر، و دشت‌های کهن مغولستان. شما در ارتش ژنرال‌های سلحشور فراموش‌شده، باهم تاخته‌اید، و در غارهای مدفون در خاک گذشتگان در کنار هم زیسته‌اید. شما تا ابد به هم پیوند خورده‌اید و هرگز تنها نخواهید شد. شاید ذهنتان مداخله کند که: "تو را نمی‌شناسم" قلبتان می‌شناسد. برای نخستین بار دستتان را می‌فشارد و خاطره‌ی لمس او از فراسوی زمان می‌گذرد و تک‌تک اتم‌های وجودتان را به حرکت درمی‌آورد. او در چشمانتان نگاه می‌کند و شما روح همراهی را از ورای قرون می‌بینید. دلتان پیچ می‌خورد، دستها‌تان آویزان و بی‌حرکت می‌ماند و هر چیزی خارج از این لحظه اهمیت خود را از دست می‌دهد...»