اين كتاب شامل یازده داستان کوتاه از آثار ایتالو کالوینو  است .

كالوينو نويسنده‌اي است با ويژگي‌هاي منحصر به فرد كه آثارش در فرهنگ‌هاي مختلف نه تنها خوانده مي‌شوند بلكه به دليل ارتباط با شرايط انساني، عميقاً درك مي‌گردند و به زمان و مكان خاصي محدود نمي‌شوند.

کالوینو در نگارش این داستان‌ها، از تجربه خود در مبارزاتش در تشکیلات کمونیستی بریگاد گاریبالدی در آخرین ماه‌های جنگ جهانی دوم الهام گرفته است.

بیشتر داستان‌های این مجموعه به مشکلات اجتماعی و اقتصادی ایتالیا دوران جنگ جهانی دوم می‌پردازد و مصایبی ناشی از جنگ را، که گاه یک نیاز ساده را به چالشی بزرگ و حیاتی بدل می‌کند، به تصویر می‌کشد. بخشی از این داستان‌ها هم حاوی مشاهدات تیزبینانه‌ای از جامعه پساجنگ ایتالیا است. با این که این مجموعه، بیشتر به سبک نوواقع‌گرایی نگاشته شده، اما نویسنده عناصر و مشخصه‌هایی تخیلی و افسانه‌وار را هم، که در کارهای فانتزی بعدی‌اش می‌توان یافت، در آن‌ها به کار بسته است.