نویسنده : روح‌الله جعفری

یکی از مهم ترین اهداف هر تئاتری، صرف نظر از اولویت های آن، سرگرم سازی و جلب توجه مخاطبان در اوقات فراغت آنان است. تئاتر در کشور ایران، همواره مشکلات زیربنایی در حوزه ی جذب مخاطب داشته است.

مدیریت تئاتر در کشور ایران آن قدر درگیر مسائل و موضوعات حاشیه ای است که فرصت بررسی راهکارهای جذب مخاطب را پیدا نمی کند. اما در کشورهایی که هنر تئاتر با مردم آن عجین شده و از رونق مناسبی برخوردار است، مدیران فرهنگی، با برنامه ریزی دقیق علمی، راهکارهایی را اتخاذ می کنند تا بتوانند مخاطب را در ایام فراغت به سوی سالن های تئاتر جذب کنند.

مدیریت فرهنگی تئاتر در جهان به سمتی در حال حرکت است که جذب مخاطب در ایام فراغت از اولویت های مهم و اساسی آن ها به شمار می آید. هنر تئاتر در مقایسه با هنرهای دیگر، مانند سینما همواره با مشکل جذب مخاطب در ایام فراغت رو به رو بوده است. در این خصوص می توان به واسطه های فرهنگی اشاره داشت که در حوزه های دیگر، از جمله سینما فعالیت زیادی دارند، ولی در زمینه ی تئاتر، واسطه های فرهنگی، ضعیف عمل می کنند و سیاست فرهنگی وجود ندارد.