نویسنده : لارس گوستافسون

   ترجمه : قاسم صنعوی

اين كتاب يادداشت هاي معلمي است كه در آستانه مرگ قرار دارد، خويش را بازنشسته كرده، خلوتي يافته و در مزرعه اي كوچك مشغول زنبورداري است. به ناگاه پيدايش و جودي ماورايي تمام زندگي وي را در بر  مي‌گيرد، دريچه اي نامرئي به روي دنيايي تازه به روي او گشوده مي‌شود و آرامش زندگي اش دچار تلاطم و سرگرداني مي‌گردد. داستان دربردارنده عمق و بيانگر حالات دروني و بيروني شخصيت هاست، رنگ ها تصاوير و صدا ها را به زيبايي به تصوير مي كشد و خواننده را حيرت زده خواهد كرد، گويا به سفري دور و دراز رفته باشد.

گزیده ای از کتاب :

گاهي برايمان پيش مي آمد كه هردو در يك مدرسه كار كنيم. وقتي تمام روز يكديگر را مي ديديم آن وقت بهتر بود. ولي اگر يكي از ما تمام روز غايب بود، وقتي شب يكديگر را باز مي يافتيم هميشه يك نوع لحظه ي بحراني پيش مي آمد. به محض پايان نخستين شرح حادثه هاي روز، درست بعد از قهوه و دقيقا پيش از آغاز برنامه خبري تلويزيون، گويي مد دريا شروع مي شد، آب پس مي نشست و صخره ها آشكار مي شدند.