(تجربه‌ورزی در نقد سینمای مستند ایران)

نویسنده : علیرضا ارواحی

مخاطب می تواند به هر دلیلی روی به نقد بیاورد و به دلیل عشق یا نفرت و یا هر هیجان و حسی قلم به دست بگیرد و متنی بنویسد، حتی می تواند نقد نکند و کماکان به عنوان یک مخاطب شناخته شود. میان مخاطب و مخاطب منتقد تفاوتی وجود دارد: مخاطب در مواجهه با اثر معنایی را جست وجو می کند، اما مخاطب در جایگاه منتقد به غیر از جست وجوی معنا در پی تولید معنا نیز هست و این امر زمانی اتفاق می افتد که بتواند معناهای تولیدشده را توسط واژگان و تصاویر در اختیار دیگر مخاطبان بگذارد. اثر هنری برای منتقد، اثری بسته و محدود نیست و به یک معنا منتهی نمی شود. در نقد همواره امکان رسیدن به معانی مختلف وجود دارد. این معانی بار منفی یا مثبت ندارند و نمی توان ذاتی برای آن ها مشخص کرد.