نویسنده : نصیر قائمی

   ترجمه : آزیتا عظیمی

نویسنده با ارائه ی مدارکی به این نتیجه می رسد که رهبرانی با اندک بیماری روانی به خصوص «شیدایی» و «افسردگی» برای لحظات بحرانی گزینه ی مناسب تری هستند. او پس از مطالعه ی زندگی و پرونده های پزشکی تعداد زیادی از رهبران بزرگ، دریافت، تعداد قابل توجهی از آن ها (از آبراهام لینکلن گرفته تا چرچیل و گاندی و مارتین لوترکینگ و ...) گرفتار شکلی از اختلالات روانی بوده اند.