نویسنده : برت کاردولو  

   ترجمه : آرمان صالحی

میکل‌آنجلو آنتونیونی(۲۰۰۷-۱۹۱۲) نویسنده و کارگردان ایتالیایی است. «برت کاردولو»( -۱۹۴۸) مجموعه‌ای از مصاحبه‌های انجام‌شده با این کارگردان نامور ایتالیایی را گردآوری کرده است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «در مصاحبه‌ای با میکل‌آنجلو آنتونیونی در سال ۱۹۷۸ از او پرسیدم: شما در جهان بدون سینما چه حرفه‌ای را برای خود انتخاب می‌کردید؟ چه چیزی می‌ساختید؟ و او موجز و شتابان پاسخ داد: «فیلم». در واقع می‌توان ادعا کرد که او حتی در جهانی که سینما در آن وجود دارد باز هم فیلم می‌سازد و این بدان معناست که آنتونیونی سبک هنری نوینی می‌آفریند یا سبک هنری موجود را به شیوه‌ای نوین به‌کار می‌گیرد. او در شب (۱۹۶۱)، حتی بیش‌تر از نخستین اثر تحسین‌شده‌ا‌ش ماجرا، زبانی جدید را به دنیای مدرن تغییریافته‌ی نیمه‌ی دوم قرن بیستم ارائه می‌کند. در جهان غرب که ماهیت ساختاری خود را براساس خداپرستی، غایت‌شناسی و در نهایت تجددخواهی بنا کرده، ساختار درام ارسطویی قرن‌ها نیازهای داستان‌پردازان را تا حد کفایت برآورده کرده است. سینما هم از دل این بستر ادبی زاده شده است و در همان دهه‌ی ۱۹۶۰ آثار متعددی ساخته شد که از نظر ساختار روایی همچنان به ساختار روایی سه پرده‌ای ارسطویی پایبند مانده بودند و کیفیت هنری قابل قبولی داشتند. اما آنتونیونی زوال تدریجی این میراث کهن را به درستی احساس کرد و همان‌طور که خود در مصاحبه‌اش پیش از نخستین اکران ماجرا می‌گوید: «اخلاقیات نخ‌نما، اسطوره‌پردازی کهنه و قراردادهای باستانی» آن‌را دیگر تحمل نکرد و با اضافه‌کردن ابزاری نو به آن، به احیاء و اصلاحش پرداخت. به بیانی دیگر، او به نتیجه‌ای رسید که شمار زیادی از همتایان وی در سینما و سایر رشته‌های هنری مشتاقانه به دنبال آن می‌گشتند، اما هیچ‌گاه به موفقیت شایان ذکری نائل نشدند و به‌جای نوآوری در هنر به آشفتگی و تکرار دچار شدند.»