نویسنده : گیل فریدمن

   ترجمه : محمود پورآزاد

“مفاهيم بسياري در آموزه هاي عارف بزرگ، گرجيف، وجود دارد كه از آنها تحت عنوان كلي «كار يا راه چهارم» ياد مي شود.” كار به جاي تكامل بخشيدن به تن، ذهن يا عواطف به طور مجزا، همزمان بر روي هر سه كار مي كند و با تكامل بخشيدن به توانمندي هاي نهان آدمي و رهايي او از رويا بافي و حواس پرتي، مسير تغيير و دگرگوني را هموار مي سازد.

نويسنده ي كتاب حاضر با توجه به ابهامات و پيچيدگي هاي موجود در فلسفه ي «كارِ» گرجيف، جهت روشن سازي اين فلسفه و اصول اساسي آن به ارائه ي نمونه ها و توضيحات مفيد و كاربردي در اين زمينه مي پردازد و بدين شكل امكان انجام تمارين گرجيف و تغيير خويشتن به موجودي برتر را فراهم مي آورد.

گزیده ای از کتاب :

با توجه به «كار» همه ي ما يك ويژگي اصلي داريم كه شخصيت مان را كنترل مي كند و باعث مي شود همواره يك چرخه را طي كنيم. شايد براي تغيير كردن تلاش كنيم، اما دوباره به همان نقطه برمي گرديم. امروزه نيز مي گويند: «اگر كاري را هميشه به يك شيوه تكرار مي كنيد و انتظار نتيجه ي ديگري داريد نشانه ي جهالت است.»

از ديدگاه «كار» جمله ي مناسب تر اين خواهد بود «چرا همواره من كارهاي متفاوتي انجام مي دهم اما نتيجه ي يكساني مي گيرم؟»؛ به دليل ويژگي اصلي ماست كه نتايج همواره يكسان است. ويژگي اصلي را فرد بايد با مشاهده دريابد. ديگران به راحتي مي توانند ويژگي اصلي ما را ببينند. اگر كسي به ما بگويد، پذيرفتن آن برايمان دشوار خواهد بود. حتي خواهيم گفت، درست نيست، يا آن را توجيه و انكار مي كنيم. ويژگي اصلي مي خواهد كنترل ما را در دست داشته باشد، بنابراين خود را توجيه مي كند تا در قدرت بماند. مانند محوري است كه زندگي مان بر آن مي چرخد و بسيار ويژه است.

ويژگي اصلي براي برخي ممكن است يافتن مقصر باشد. براي برخي ديگر همه چيز را دشوار مي كند يا براي ديگران ممكن است چيزي باشد كه نتوانند از ديگران دستور و حتي پيشنهادي را بپذيرند.

ممكن است ديگران ويژگي اصلي ما را ببينند، اما خودمان بدون مشاهده ي دراز مدت نمي توانيم ببينيم. بايد تصويرهاي ذهني بسياري از خود در شرايط متفاوت بگيريم و در نهايت متوجه ويژگي اصلي كه در زندگي مان جريان دارد، مي شويم.