آداب المتعلمین رساله‌ای در تعلیم و تربیت به عربی، نوشته خواجه نصیرالدین طوسی (۵۷۹-۶۷۲) دانشمند و فیلسوف نامدار ایرانی است.

شیوه‌های تعلیم و تربیت از موضوعاتی است که دیرباز در تمدن اسلامی مورد بحث و تحقیق دانشمندان و فیلسوفان بزرگ بوده و آثار متعددی به طور مستقل یا در ضمن آثار دیگر در این باره پدید آمده است.

اين كتاب در كنار مقدمه مفصل خود شامل دوازده فصل متشكل از "ماهيت و فضيلت دانش"،" نيت"، "انتخاب دانش،استاد، هم‌مباحثه و پايدارى در تحصيل علم"،"كوشش، هميشه بر يك كار بودن، اراده و عزم قوي"،" شروع درس، مقدار و ترتيب آن"، "در باب توكل"، "در بيان زمان كسب علم و دانش"، "در باب دلسوزى و پند و اندرز"،" در باب فايده بردن"، "دورى از گناه در فراگيرى دانش"،" در باب آنچه در به ياد ماندن و فراموش كردن مطالب موثر است" و" موجبات جلب يا جلوگيرى از رزق و روزى و اسباب افزايش و كاهش عمر" است.

محققان اين كتاب در مقدمه آن ضمن نگاهى گذرا به تاريخ فرهنگى، سياسى و اجتماعى قرن هفتم به زندگى و آثار خواجه نصيرالدين طوسى و تاثير او بر علوم آن دوره مى پردازند.در اين مقدمه نويسندگان همچنين مرورى كوتاه بر ديگرعلما و ادباى اين دوره از تاريخ ايران و اسلام مي‌پردازند و جايگاه هر يك از آنها در تاريخ مشخص مي‌كنند.

از ويژگيهاى كتاب"آداب المتعلمين" گرافيك و طراحى جلد خوب آن است كه با مديريت هنرى كاوه حسن‌بيگلو حال و هوايى متفاوت به كتاب داده است.ويراستارى آن نيز توسط ابوذر كريمى و حامد كنى صورت گرفته است.