غسان کنفانی نویسنده و روزنامه نگار مشهور فلسطینی و یکی از اعضای رهبری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود. وی از نویسندگان توانای حوزه اجتماعی فلسطین و ادبیات داستانی عرب بود که آثار تأثیرگذارش به دور از شعارزدگی ، مفاهیم عمیقی را درباره زندگی بیان می‌کنند.
غسان کنفانی سال ۱۳۵۰ هجری شمسی برابر با ۸ ژوئیه ۱۹۷۲ در یک حادثه تروریستی موساد در بیروت ، با انفجار بمبی که در ماشینش قرار داده بودند ، به همراه خواهرزاده‌اش ترور شد.

مترجم كتاب در مقدمه‌ای مفصل بر این کتاب که با شعری از محمود درویش شروع می‌شود و با شعری از نزار قبانی به پایان می‌رسد ، به شرح زندگی ، زمانه و جهان داستانی این نویسنده شهیر فلسطینی پرداخته‌ است. به گفته او ٬ داستان‌های کوتاه این مجموعه که تمامی ۲۶ عنوانش به انتخاب وی در این کتاب قرار گرفته‌اند ، به ترتیب زمان نوشته شدن در این کتاب جای داده شده است تا مخاطب با مطالعه آنها به نوعی با سیر نویسندگی و تفکر کنفانی نیز آشنا شود و انعکاس هنری روزگار وی در داستان‌هایش را ببیند.

نخستین داستان این کتاب با عنوان «چیزی که از بین‌نمی‌رود» در ایران می‌گذرد. این قصه در زمان ۲۶ سالگی کنفانی نوشته شده است. این داستان پس از انتشار ، برگزیده جایزه مسابقه داستان‌نویسی مجله معارف شد که میان ۲۵۰ نویسنده از کشورهای عربی برگزار شد. این داستان چهار سال بعد نیز برگزیده جایزه ادبی کتاب لبنان شد.
این قصه‌ها برگزیده‌ای از داستان‌های کنفانی هستند که بیشتر از سایر آثار داستانی کوتاهش ، شهرت جهانی دارند و نمونه کاملی از هنر او نیز به شمار می‌روند. به عبارت دیگر این آثار نوعی شور هنری و شعور بلند که در درون کنفانی وجود داشت را به نمایش می‌گذارند.