نویسنده : سوزان ام.لابوت

   ترجمه : پوران سامی ،امین رفیعی‌پور

کتاب پیش رو با توجه به نقش ضروری مشاوره و روان شناسی در پیشگیری از مشکلات پزشکی و هم چنین تسریع روند بهبود بیماران به ویژه بیماران بستری در بیمارستان ها نگارش شده و بر این موضوع تاکید دارد که حضور روان شناسان سلامت در کنار کادر درمان در بیمارستان ها امری ضروری است، تا آن جا که آن ها می توانند با توجه به شرایط روحی و روانی بیمار، روش درمانی و اطلاعاتی کاربردی را در اختیار کادر درمان بگذارند.

اثر حاضر مطالب و آموزش هایی عملی را در اختیار کارآموزان یا فعالان در زمینه روان شناسی سلامت و روان شناسی بالینی می گذارد و آن ها را برای ارتباط گیری با بیماران، پیگیری پرونده های پزشکی و هماهنگی با مسائل گوناگونی که در زمینه درمان دارای اهمیت هستند آماده می سازد.

گزیده ای از کتاب :

اعضای خانواده یا کارکنان تیم پزشکی که بیمار را به خوبی می شناسند، ممکن است نخستین کسانی باشند که متوجه تغییرات رفتاری بیمار می شوند. اغلب این تغییرات به صورت تحریک پذیری، عدم همکاری و ناپایداری هیجانی ظاهر می شوند، در حالیکه پیش از این بیمار کاملا آرام و با ادب بوده است. ممکن است همه بیماران روزهای بدی نیز داشته باشند که به خاطر مشکلات ناشی از بستری یا تشخیص یک بیماری حاد واکنش های شدیدی از خود بروز دهند؛ اما تغییرات شخصیت ناشی از روان آشفتگی اغلب آشکار و شدیدتر از واکنش های هیجانی قابل پیش بینی بیماران نسبت به خبرهای بد یا مشکلات بیمارستان است (بعضی از بیماران به طور ذاتی ناراحت و تحریک پذیرند، در صورتی که رفتارهای عدم همکاری و تحریک پذیری نشان دهند، به معنای روان آشفتگی آن ها نیست و درباره این رفتارها باید در بیمارانی که قبلا آرام بودند و همکاری می کردند، ارزیابی بیشتری شود و از نظر احتمال روان آشفتگی بررسی شوند). دختر یکی از بیماران که همواره تاکید می کرد پدرش حامی و پشتیبان او بوده است، بیان کرد که ناگهان پدرش به او دشنام داده و او را سرزنش کرده است (در حالی که پیش از این هرگز چنین اتفاقی نیفتاده بود). همچنین در ادامه می گوید او در مورد مصرف داروهایش همکاری نمی کند، اجازه گرفتن خون را نمی دهد و حمام نمی رود ظرف ناهارش را به سمت پرستار پرتاب کرده است. همه این رفتارها برای چنین بیماری غیرمعمول بودند و باید بررسی شوند. ممکن است یک بیمار درخواست پرستار برای مصرف داروی مسکن را نپذیرد و به علت خشمی که نسبت به پرستار دارد، از دریافت مراقبت های پزشکی خود امتناع کند.