(مجموعه‌ی تاریخ جهان)

نویسنده : ديويد پيتروزا

    ترجمه : مهدي حقيقت‌خواه

اين كتاب يكي ديگر از كتابهاي مجموعه تاريخ جهان است كه به رويدادهاي انقلاب فرهنگي و پيامدهاي حاصل از آن مي‌پردازد. «مائو» در دهه 1960 انقلاب فرهنگي خود را در جمهوري خلق چين آغاز كرد و اين مصادف بود با يك دهه آشوب عمومي در اين كشور. تلاش وي براي بازيابي قدرت نامحدود به منظور عملي ساختن دريافتي راديكال از انقلاب سوسياليستي جان ميليون‌ها نفر را گرفت و ميليون ها نفر ديگر زنداني شدند. اما براي شناخت بيشتر انقلاب فرهنگي چين لازم است تقريباً يك قرن تاريخ و هزاران سال فرهنگ چين درك شود. نويسنده كتاب «انقلاب فرهنگي چين» سعي دارد اين مهم را به انجام برساند. زماني كه چين پيشرفته‌ترين كشور جهان بود در دوره دودمان «هان» (202 پيش از ميلاد – 220 ميلادي) زماني كه بخش‌هاي عمده اروپا و تمام قاره آمريكا در بربريت به سر مي‌بردند. دهقانان و كارگران چيني از فقر و ستم هولناكي رنج مي‌بردند. زمينداران و صاحبان كسب و كار ثروتمند مي‌شدند، در حالي كه ميليون‌ها چيني معمولي زندگي توأم با فقر جانكاهي را تحمل مي‌كردند. در قرن نوزدهم قحطي‌ها و سيل‌هاي بزرگ چين را درنورديد و شرايط دشوار را دشوارتر كرد. كشورهاي متجاوز غربي نظير بريتانيا و فرانسه از مشكلات چين كاملا بهره‌برداري كردند و بخش‌هايي از خاك چين را به تصرف خود درآوردند و بر بخش‌هايي هم كه تصرف نكرده بودند مسلط شدند. چنين رفتاري گونه‌اي حسن ملي در ميان مردم چين به وجود آورد، به طوري كه آرزويشان اين بود كه از سلطه خارجي رهايي يابند.