نویسنده : جان مک‌گاهرن

    ترجمه : علی شیعه‌علی

ذهن تاریخی و هنرمند هر دو می‌خواهند جهان را از نو بنا کنند. ولی هنرمند، به واسطه‌ی اجباری در سرشتش، حدهایش را می‌شناسد که ذهن تاریخی آن‌ها را نادیده می‌گیرد. برای همین است که غایت ذهن تاریخی استبداد است، درحالی که شور هنرمند به آزادی ختم می‌شود. تمام کسانی که امروزه برای آزادی می‌جنگند، در نهایت برای زیبایی نبرد می‌کند.

«این رمان آمیزه‌ای غریب و شگرفت ااز ژانرهای مختلف نویسندگی و روایت است. همچنین یک ژرف‌اندیشی، زندگی‌نامه و مطالعه‌ی مردم‌شناسی درباره‌ی جامعه‌ی ایرلند.» -گاردین