نویسنده : پالی هو.ین

    ترجمه : مریم عزیزی

داخلشان دیده می‌شود چون یک‌جور پوست شفافی دارند که می‌شود پشتش را دید. مایع درونشان من را یاد حوضچه‌های کوچولوی بنزین توی جاده‌ها و دایره‌های رنگین داخلشان می‌اندازد. یا یاد وقتی آدامست را باد می‌کنی و بلافاصله نمی‌ترکد و لحظه‌ای کوتاه می‌شود دید که سطحش پر است از رنگ‌های در حال حرکت؛ صورتی و سبز و زرد.