نویسنده : ماری کریستف روآتا آرن

   ترجمه : مریم مرتضایی

«راه بیفت بریم. من باید برگردم اداره‌ی پلیس.» مثل یک ربات سرش را بلند کرد. تهدیدی توی نگاهش بود: «اگه این یه حقه‌ست که من رو بفرستی پیش اورس‌ها، بهت اخطار می‌کنم: همین که برسم اونجا، گریه‌زاری راه می‌ندازم تا برگردی.» غیرقابلِ‌تحمل! این لغتی بود که مادرش درباره‌اش به کار برده بود. برای اینکه یک‌دفعه قاتی نکنم، باید چی‌کار می‌کردم؟