نویسنده : مارک هادون

   ترجمه : بیتا ابراهیمی

در را باز کردم. تاریکی مطلق! ناگهان چراغ‌قوه‌ای روشن شد. داد کشیدم. صورت جنکس سه سانتیمتر با صورتم فاصله داشت. آن هم وارونه. آویزان وسط هوا! دندان‌های خون‌آشام سبز فسفری هم توی دهانش بود. گفت: «به گودال خفاش خوش اومدی موجود ضعیف فانی!»