نویسنده : ام.جی.لئونارد

   ترجمه : زهرا شاه‌آبادی

دکتر بارتولومیو کاتل از آن‌جور آدم‌هایی نبود که به‌شکل اسرارآمیزی ناپدید شوند. از آن‌جور آدم‌هایی بود که سرِ میز شام، کتاب‌های بزرگ قدیمی می‌خوانند و خُرده‌های غذا لای ریششان گیر می‌کند، از آن‌جور آدم‌ها که کلیدهایشان را گم می‌کنند و هیچ‌وقت یادشان نمی‌ماند که روزهای بارانی، چتر همراه ببرند، از آن‌جور پدرهایی که شاید پنج دقیقه دیرتر بیایند دم مدرسه دنبالتان، ولی حتماً می‌آیند.
و بیشتر از هر چیز، دارکوس می‌دانست که پدرش از آن‌جور پدرهایی نیست که پسر سیزده‌ساله‌اش را ترک کند.