نویسنده : زیتا ملکی 

کتک‌خورها به بهشت نمی‌روند. اما این به این معنی نیست که هرکسی بهشت رفته، کتک نخورده! تو باید آرام و بی‌صدا کتک بخوری. آخرش بلند شوی و خودت را بتکانی و تا جایی که می‌توانی، تند بدوی و فلنگ را ببندی. بعد هم همچین خاطره‌ای را فراموش کنی یا اصلاً فکر کنی آن‌که کتک می‌زده، تو بوده‌ای و آن‌که کتک می‌خورده، تو نبوده‌ای!