نویسنده : محمدرضا سرشار

جیکی گنجشکی است که یک روز صبح برای پیدا کردن غذا از لانه اش خارج می شود و آرزو می کند که کاش نسیم تندتر نشود و باد شروع به وزیدن نکند. همان طور که جیکی در آسمان پرواز می کند و از بالای سر آدم ها می گذرد می بیند هرکدام آرزو می کنند که هوا یک جور باشد، یکی دوست دارد خورشید بتابد، یکی دوست دارد باران ببارد، یکی دوست دارد باد بوزد و…

گزیده ای از کتاب :

سر راهش به یک کارگاه صابون پزی رسید. لب بام آن نشست. کف حیاط و سرتاسر بام کارگاه قالبهای صابون نرم و تازه چیده شده بود. مردی روی بام ایستاده بود و به پسر بچه ای می گفت که چطور بقیه صابونها را بچیند.
کار چیدن صابونها که تمام شد، مرد صابون پز گفت: خدا کند باران نبارد و خورشید داغ داغ بتابد. وگرنه همه صابونها خراب می شود و از بین می رود.
جیکی در دلش گفت «آمین». بعد، از لب بام بلند شد و به پرواز درآمد. در همان حال مرتب می گفت: خدا کند که، این نسیم کم، بادی نشود، تند تند تند! خدا کند که، باران نبارد، خورشید بتابد، داغ داغ داغ!