(خاطرات دیدبان و دیده‌ور هرمزگانی جانباز شیمیایی ،مراد هنرمند)

نویسنده : زهرا اسپید 

 آب اروند به سمت دریا می رفت .قایق های ما آتش گرفته و بچه ها سوخته بودند .یاد می وزید و شاخه های شکسته و سوخته نخل ها را به شدت تکان می داد . نیروهای ما در حال عقب نشینی بودند و عراقی ها شیر شده ، در نخلستان آن طرف اروند از بلند گوهایشان ترانه پخش می کردند.صدای هلهله صدام ، ماشالله صدام ، حلوا حلوا صدامشان بلند بود . شهدا را می دیدیم که آب اجسادشان را آورده و در سیم های خاردار لب اروند گیر کرده بودند.