نویسنده : جورج پولیا

   ترجمه : پرویز شهریاری

 خالق اثر حاضر، پوليا، همواره از ديد و زاويه اي نوين و هميشه آشنا به مسائل رياضي نگاه كرده است، او از رياضيات در حال ساخته شدن سخن به ميان آورده و هر مسئله را به گونه اي بيان نموده كه مخاطب را به تامل وا مي دارد و او را با اين پرسش مواجه مي سازد كه آيا تا كنون اين واقعيت رياضي را مي دانستم يا خير. وي در “خلاقيت رياضي” بذرهاي انديشه خود را با ذكر مثال هايي فراوان در ذهن معلم و دانش آموز مي پروراند، با نوآوري مرزهاي علم را در هم مي شكند و هنر كشف كردن را آموزش مي دهد.

گزیده ای از کتاب :

«مسئله هاي كلامي»،‌ كه در برنامه دبيرستاني وجود دارد، از نظر يك رياضي دان بي محتوا است، ولي از نظر دانش آموز و حتي معلم، بي محتوا نيست. ولي گمان من اين است كه، اگر معلم تلاش خود را در جهت روشن كردن همين توصيه هاي دكارت- كه قبلا آورديم- بگذارد و آنها را با اوضاع و احوال دبيرستاني تطبيق دهد، مي تواند از دشواري ها و دام هايي كه، ضمن حل اين گونه مسئله ها پديدار مي شود، نجات پيدا كند.

در درجه اول، دانش آموزان بايد از حل مسئله هايي كه، به خوبي و آن طور كه شايد و بايد، از آنها سردرنمي آورند، صرف نظر كنند. در مرحله اي، مي توان آزمايش كرد كه، آيا دانش آموزان مسئله را مي فهمند؟ آنها بايد بتوانند درباره مسئله حدس بزنند، مجهول ها و معلوم ها را تشخيص دهند و «با بيان خود» شرط را روشن كنند. اگر آنها بتوانند، دانسته و فهميده، اين كار را انجام دهند، آن وقت مي توانند به اصل كار بپردازند.