فریدون مجلسی در كتاب «چهره‌ها» مقالات فرهنگی، سیاسی و تاریخی خود را درباره چهره‌هایی از ایران، اوراسیا، امریكای شمالی، اروپا تقسیم‌بندی كرده و اندیشه‌های شماری از شخصیت‌های نامدار نظیر قائممقام فراهانی، امیركبیر، میخاییل گورباچف، مارتین لوتركینگ، ایندیرا گاندی،نلسون ماندلا، سالوادور آلنده، دنگ شیائوپنگ و... را ارزیابی كرده است.

از میان موضوعاتی كه مجلسی در كتاب «چهره‌ها» به آنها پرداخته، موضوع صلح جایگاه ویژه‌یی دارد و اغلب نوشته‌های كتاب به طور مستقیم و غیرمستقیم به این موضوع اختصاص دارد.

مجلسی درباره گاندی كه از مهم‌ترین چهره‌های صلح‌گرا در جهان است، می‌نویسد: «تاثیرگذاری گاندی به عنوان معلم اخلاق و شخصیتی صلح‌دوست و موعظه‌گر، دوری جستن از خشونت و حامی حل مسائل و مشكلات با توسل به شیوه‌های مسالمت‌آمیز به قدری عمیق است كه به داوری درباره او رنگی عمومی داده. وقتی گاندی در مقام یك معلم اخلاق پا به عرصه مبارزه سیاسی می‌گذارد، درواقع به عرصه‌یی وارد می‌شود كه تداوم پایبندی به اخلاق در آن كار ساده‌یی نیست. با این حال برای من كه با تربیتی سیاسی، به مسائل از دیدگاهی عملگرایانه‌تر می‌نگرم، یعنی برای پراگماتیسم و مصالح و منافع ملی جایگاه ویژه‌یی قایلم، اولویت قایل شدن برای یك معلم اخلاق آسان نبود .دیدگاه‌های سیاسی به نتیجه و فایده نهایی فعالیت و مبارزه و برنامه توجه دارد. با این دیدگاه ارزیابی سیاسی من درباره عملكرد گاندی با جایگاه اخلاقی او فاصله داشت» به اعتقاد مجلسی، گاندی كه مرد صلح است ‌مانند بسیاری دیگر از مردان صلح، قربانی تعصب مخالفان خود شد. هندوان متعصب با تجزیه هند و با پرداخت غراماتی به بخش تجزیه شده پاكستان كه گاندی با آن موافقت كرده بود، مخالف بودند و قاتلش پیرمردی را كه جز تن‌پوش و عصایی وعینكی و نعلینی، چیزی از مال دنیا به همراه نداشت، در‌ سال ۱۹۴۸با شلیك سه گلوله به قتل رساند و جهان را متاثر كرد.