(چشم‌انداز کنشگری حقوقی در ایران)

نویسنده : محمدرضا عظیمی

این کتاب به بررسی تاثیرات و جایگاه نظام حقوقی، عوامل قانونی و اهمیت آن ها بر کنترل و تغییر مسائل اجتماعی و سیاسی در زوایا و ابعاد گوناگون پرداخته و بسیج حقوقی را به عنوان ابزاری اعتراضی که افراد را از انفعال و بی تفاوتی خارج می کند مورد مطالعه قرار داده است. نویسنده با ارزیابی ظرفیت های نظام جهموری اسلامی ایران با توجه به ساختارهای قانونی، سیاسی و امکانات موجود، ابعاد پژوهش خود را گسترش داده و کاربردی کرده است. او با ترسیم مسیری نو راه را برای افزایش مشارکت مردم در عموم امور و مسائل حقوقی خود نمایان کرده است.

گزیده ای از کتاب :

یافته های یک پژوهش نشان داده است که حتی از نظر وکلای آرمانی نیز پیروزی در دادگاه، به ندرت تغییر اجتماعی قابل توجهی را فراتر از موارد خاص و اغلب ناکافی برای موکلان خاص ایجاد می کند. با وجود این، تاکتیک های قانونی می توانند در شرایط خاص و زمانی که به شیوه های مناسب مورد استفاده قرار گیرند، به عنوان یک تاکتیک کمکی و بعدی از یک رویکرد استراتژیک بزرگ تر برای سیاست اصلاحی، اهداف جنبش را پیش برانند. در نتیجه، اثربخشی دادرسی در مقایسه با سایر استراتژی های جنبش ها، بخشی از یک کارزار کلی و در جای خود تاکتیکی موثر است، اگرچه مهم ترین تاکتیک نیست. در عین حال، تاکتیک قانونی می تواند ابزاری مفید برای تقویت تلاش ها برای آموزش بسیج، مذاکره، چانه زنی و لابی های سیاسی، افزایش فشار و جلب حمایت متحدان باشد. علاوه بر این، در حالی که منافع مستقیم پیروزی در پرونده های قضایی برای گروه های خاص موکل بسیار ارزشمند است، این منافع غیرمستقیم دادرسی و تاکتیک های قانونی برای مبارزه ای گسترده تر است که در تلاش های وکلا بازتابی برجسته تر دارد.