نویسنده : باربارا فردریکسون

   ترجمه : پیمان رحیمی‌نژاد

 فردریکسون در کتاب خود به آشکارسازی ماهیت عشق می پردازد و این مفهوم والا و انسانی را از زوایای گوناگون به بحث می گذارد. نویسنده ضمن تبیین این واژه که بنیادی ترین و جدی ترین نیاز روان شناختی انسان هاست، دستورالعمل هایی برای ساختن عشق به معنای حقیقی ارائه می کند.

گزیده ای از کتاب :

اولین و مهم ترین چیزی که مطرح می شود این است که عشق یک حس است، یک حالت زودگذر که وجودتان را برانگیخته می کند. عشق، همانند همه احساسات متمایز، آنی، لطیف، پر انرژی و در حال تغییر است. برای تمام احساسات مثبت، حس عشق درونی که برایتان به ارمغان می آید ذاتی و به طور بدیهی دلپذیر است. این حسی فوق العاده خوب است. درست مانند نوشیدن آب خنک در یک روز داغ تابستانی.

با این حال فراتر از این حس خوبی که به شما دست می دهد یک میکروثانیه از حس عشق، همانند تمام احساسات مثبت دیگر به معنای واقعی کلمه ذهن تان را تغییر می دهد. آگاهی تان را از محیط اطراف تان ارتقا می بخشد و حتی احساسی که به خودتان دارید گسترش و توسعه می دهد. مرزهای بین آنچه هستید و آنچه واقعا نیستید «همه آنچه زیر پوست تان پنهان است» آرام و نفوذپذیرتر می شوند.