نویسنده : ویلیام گلسر

   ترجمه : مهرداد فیروزبخت

کتاب پیش رو اثری علمی و کاربردی است که از قدرت بالای نیروهای درونی مان می گوید و از نقشی که مسئولیت پذیری در پررنگ کردن خوشبختی مان ایفا می کند. این اثر ما را به سوی انتخاب های درست و موثر فرا می خواند و بر این باور ذهنی اشتباه که رویدادهای بیرونی ما را کنترل می کنند خط بطلان می کشد. با مطالعه ی کتاب حاضر در می یابیم که بسیاری از احساسات ناخوشایندی که با آن ها خو گرفته ایم قابل تغییرند و می آموزیم که چطور با بهره گیری از نظریه انتخاب به افکاری منعطف تر دست یابیم و در نهایت به شادکامی متصل شویم.

گزیده ای از کتاب :

درباره ی این که آیا اعتیادها روانشناختی، و یا نتیجه ی یک مریضی هستند، اختلاف نظر و مجادلات زیادی، در جریان است. شکی نیست که چنین تمایزی مهم است و ممکن است پاسخ نهایی در مورد علت اعتیاد را فراهم آورد، ولی به عنوان یک موضوع عملی، نظریه انتخاب، رویکردی شدنی در خصوص مدیریت مشکلات اعتیادی ارائه می دهد. از منظر نظریه انتخاب، اعتیاد رفتاری مبتنی بر این اعتقاد معتادان است که برای حفظ کنترل زندگی باید ماده ای مصرف شود. برای آن که بفهمید اعتیاد از منظر نظریه انتخاب چطور کار می کند، لطفا آخرین باری را که احساس واقعا حیرت آوری داشتید، به یاد آورید. آیا عالی نبود اگر حالا هم می توانستید آن را تجربه کنید؟ اما متاسفانه نمی توانید آن را همین حالا تجربه کنید. برای باز آفرینی آن احساس، باید کاری کنید که به شما حس کنترل قوی بدهد- مثل عاشق شدن، گرفتن ترفیع بزرگ، بردن در یک مسابقه ی بزرگ، یا گریختن از یک ظلم بی رحمانه. هرگونه افزایش ناگهانی عشق، قدرت، تفریح یا آزادی، همیشه با فوران لذت خالص همراه است، و معمولا در پی آن، یک دوره فعالیت لذتبخش می آید. عمل خوردن یا نوشیدن ماده ای که روی مغزتان تاثیر می گذارد، ممکن است به طور تصنعی این حس کنترل را به شما بدهد.

من توضیح داده ام که احساسات مان به دو شیوه تولید می شوند. احساسات خالص، کوتاه اما بسیار شدید، وقتی ایجاد می شوند که از افزایش یا کاهش سریع تفاوت آنچه می خواهیم و آنچه داریم، آگاهیم. برای مثال، وقتی می شنویم که شغل خوب مان در خطر است، دچار درد و رنج خالص می شویم، و وقتی می شنویم تشخیص غلط بوده، سرشار از لذت خالص می شویم. اما منبع اصلی احساسات خوب و بد ما، مولفه ی احساسی رفتارهای بلند مدت است. برای مثال، بهترین راه برای کنار آمدن با از دست دادن شغل خوب مان را افسرده کردن خودمان برای چند ماه انتخاب می کنیم یا بابت کار رضایت بخش خودمان، لذت ثابت توام با تهییج را انتخاب می کنیم.