اهمیت ادبی‌ این رمان به دلیل روایتش است. روایت رمان ترکیبی از سیال ذهن و راوی اول‌شخص است. در واقع نوجوانی که مشکلات روحی حاد و نابسامانی‌های زیادی را در کودکی تجربه کرده است رو به جنون می‌رود و ما رمان را با روایت قهقرایی او می‌خوانیم. این روایت هرچه جلو می‌رود عجیب و غریب‌تر می‌شود، چون همه رمان در ذهن او می‌گذرد. هر کاری که انجام می‌دهد، قتلی مرتکب می‌شود، کسی را کتک می‌زند و یا هر کار جنون‌آمیزی که می‌کند با منطق خودش روایت می‌شود و ما با هیچ دانای کلی مواجه نیستیم و در واقع همه چیز براساس منطق مریض اوست.

این کتاب کاندید جایزه بوکر سال 1992 بوده و در فهرست 1001" کتابی که پیش از مرگ باید خواند" گاردین نیز هست. رمان شاگرد قصاب برنده جایزه آیریش تایم ،بوده است.