جعفر مدرس صادقی برای علاقه مندان به ادبیات تنها یک نام خشک و خالی نیست. مدرس صادقی متولد 1333 در اصفهان و نامش با کلی کتاب اعم از ترجمه، ویرایش و تالیف همراه است. او اولین کتابش را که مجموعه هشت داستان کوتاه بود - «بچه‌ها بازی نمی‌کنند» - در سال 1356 منتشر کرد. در همان سال، داستان بلندی نوشت به نام «نمایش» که در تابستان 1359 به چاپ رسید. به جز این دو کتاب اول، چهار مجموعه داستان کوتاه و 12 رمان از این نویسنده به چاپ رسیده است. مجموعه داستان‌های «قسمت دیگران و داستان‌های دیگر» (1364)، «دوازده داستان» (1369)، «کنار دریا، مرخصی و آزادی» (1377)، «آن طرف خیابان» (1381) و رمان‌های «گاوخونی» (1362)، «بالون مهتا» (1368)، «سفر کسرا» (1368)، «ناکجاآباد» (1369)، «کله ی اسب» (1370)، «شریک جرم» (1372)، «عرض حال» (1376)، «شاه کلید» (1378) و «من تا صبح بیدارم» (1382) از جمله کتاب‌های او هستند.

رمان توپ شبانه دارای نثری ساده و شیوا می باشد که این سادگی در کنار روایت جذاب و گیرای راوی داستان، و سرعت مناسب پیشروی سیر رخدادها، در مجموع کتاب را به یک اثر خوش‌خوان و مفرح بدل کرده که بالقوه می‌تواند خواننده را ترغیب نماید که خود را چند ساعتی در داستان غرق کرده تا پایان یافتنش قید برنامه‌های رقیب دیگر را بزند...

داستان حول محور شخصیت‌هایی می‌چرخد که از قشر «از ما بهتران»!! برخاسته‌اند، و در واقع دغدغه‌هایشان که سیر کلی داستان را به پیش می‌برد بیشترین فاصله را از دغدغه‌های عمومی اکثریت ایرانیان دارا می‌باشد. راوی داستان زنی جوان، خوش‌سیما، خوش‌هیکل و نیمه‌هنرمند! است از یک خانواده‌ مرفه که نقاشیهایش را از روی آثار دیگران کپی می‌کند، و با آنکه واقف به بی‌ارزش بودن کارهایش می‌باشد به همراه خواهرش در گذشته نمایشگاهی هم برگزار کرده است. و در عین حال شعرهایی هم می‌گوید که دستکمی از نقاشی هایش ندارند.

عنوان کتاب (توپ شبانه) اشاره‌یی می باشد به توپی که در استانلی پارک ونکوور مسقر است و هر شب سر ساعت نه شب شلیک می‌شود، ظاهرا در گذشته از این توپ برای خبر کردن ماهیگیران استفاده می شده و اعلام اینکه زمان برگشتن به خانه فرا رسیده است.