نویسنده : دیوید اسکات

   ترجمه : مهتاب یکانی ،معصومه عزیزیان

کتاب حاضر در نه فصل به ارائۀ مطالبی دربارۀ چارچوب های برنامه ی درسی، نظریه های یادگیری، دانش و برنامه درسی، محیط های یادگیری و انتقال، مسئولیت، مکانیسم های جهانی سازی، بررسی نحوه ی اصلاح نظام آموزش و پرورش، عناصر مختلف یک مدل جدید برنامه ی درسی و روابط بین آن ها می پردازد.

گزیده ای از کتاب :

طیف وسیعی از نظریه ها وجود دارد که ممکن است به عنوان ساختارگرایی نامگذاری شوند. جروم برونر (1996) بر خلاف دیدگاه های پدیدارشناختی، بین دیدگاه پردازش نماد یادگیری، که آن را رد می کند، و دیدگاه های اجتماعی – فرهنگی یا ساختارگرای یادگیری تمایز قائل می شود. به طور معمول او از موقعیتی که در آن این دو نظریه یادگیری را به عنوان متضاد در نظر می گیرند، اجتناب می کند، به طوری که اگر از یک موضع دفاع شود، هرگونه اشاره به دیگری حذف خواهد شد. با این حال، او می خواهد خطوط و مرزهای آشکاری را بین آن ها مشخص نماید. نخستین نظریه، دیدگاه محاسباتی یا پردازش نماد است که یادگیری را به عنوان یک فرایند سه گانه ی مرتب سازی، ذخیره و بازیابی اطلاعات کد شده بدست آمده از یک منبع خارجی متصور می شود، و این نشان دهنده نحوه پردازش داده توسط کامپیوتر است. ذهن یک لوح سفید است و یادگیری از تجربه و ادراک حاصل می شود. اطلاعات یا داده ها که شامل واقعیت های از پیش درک شده در مورد جهان است به ذهن وارد می شوند، که به شیوه ای روشن و یکپارچه نشان دهنده این است که جهان چگونه کار می کند. تئوری ذهن که نشان دهنده مفهوم عملکرد یادگیری در شرایط ورودی و خروجی است و این فرایند مشابه به این معنی است که، در نتیجه ی فرایند یادگیری، تنظیمانی بر ذخیره حقایق و نظریاتی که فرد در حال حاضر دارد با کمک اطلاعات جدیدی که یادگیرنده دریافت می کند، ایجاد شود. این یک فرایند مکانیکی است و در نتیجه، مفهوم درک به جذب اطلاعات جدید و اصلاح فرم ذهنی یادگیرنده تنزل می یابد. یادگیری به عنوان یک نگرش منفعل از جهان است که در آن بخش های خاصی از یادگیری که کمابیش قابل قبول هستند، درک می شود.