اين نمايشنامه به سال 1333 در پاريس نوشته شده و انگيزه آن مرگ نابهنگام مرتضي كيوان بوده است.

مرتضي كيوان را به جرم توده اي بودن كشتند. من او را، مانند بيشتر جوانان آن دوران، چپ گرا مي دانستم و چون هرگز مرا به عضويت در حزب دعوت نكرده بود، از چگونگي فعاليت هاي حزبيش بي خبر بودم. ليكن چهارسال زندگي در كشور آزاد فرانسه مرا از وضع جاري و خشونت هاي بي حساب آن زمان ايران دور كرده بود، اعدام يك نفر كه نه قاتل بوده و نه جنايتي مرتكب شده باشد به نظرم مدهش آمد و سالها به سرنوشت او انديشيدم.

                                                                                                                                                       م. ف. فرزانه