(داستانهای کوتاه شاهکار 22)

نویسنده : آنتوان پاولوویچ چخوف

   ترجمه : تیمور قادری

 این کتاب گزیده ای از بهترین داستان های کوتاه را در خود جای داده، داستان هایی که در مجالی اندک و حجمی محدود واقعه ای خواندنی را به نمایش درمی آورند، شخصیت هایی را به مخاطب معرفی می کنند، ماجرایی را پیش می برند، پایانی را رقم می زنند و تصمیم گیری درباره نتیجه را بر عهده خواننده می گذارند.

گزیده ای از کتاب :

مادر که نفس نفس می زد و دوباره به خنده می افتاد؛ گفت:

“واقعا! واقعا! او من را به یاد پدرش می اندازد.”

ولودیا برگشت و به فضای باز بیرون پناه برد.

او با درد و رنج فراوان؛ و در حالی که دستانش را به هم قفل کرده و با نگرانی به آسمان می نگریست؛ با خود فکر می کرد که:

“آنها چطور با صدای بلند از این ماجرا حرف می زنند! آنها با صدای بلند، اما با خونسردی، حرف می زنند… و مادر، هم می خندید!… مادر!… خدای من؛ چرا تو یک چنین مادری به من دادی؟ چرا؟”

اما او باید به خانه می رفت؛ هرچه باداباد. وی سه بار خیابان را بالا و پائین کرد؛ کمی آرام تر شد؛ و بعد هم به خانه رفت.