(در نقد صنعت روانکاوی)

نویسنده : ایوا ایلوز

    ترجمه : روژان مظفری

روانشناسان دست به کار شده‌اند تا کارگران و هر مراجعی را بقاعده کنند. دیگر در هر چیزی پای روان‌شناس در کار است، چه در بهره‌وری و انضباط و چه در بهنجار کردن سوژه. هر آنچه پیشتر بازجویی به شمار می‌آمد اکنون رنگ مصاحبه و پرسشنامه روانشناسانه به خود گرفته است. از مدیر کارخانه تا مجری برنامه‌های تاک شو و سایت‌های انتخاب همسر و… همگی آب به آسیابی واحد می‌ریزند: سرمایه‌داری. سرمایه‌داری هیجانی با تقسیم‌بندی سوژه‌ها و مفاهیم هم‌تنگ هیجان دست به خلق انسان‌هایی زده که دائم باید خود را در قبال سیستم بهنجار کنند. با ابهام فزاینده در تعریف آرمان سلامت، به هرگونه رفتاری می‌توان برچسب «نابهنجار»، «بیمار» یا «روان‌نژند» زد. فضای مجازی را نیز باید به این ماتریس افزود. به راستی در چه جهانی زندگی می‌کنیم؟ دنبال چه می‌گردیم و چرا هر بار از این جست‌وجو بیشتر ناامید می‌شویم؟