نویسنده : جوجو مویز

داستاني از دو زن در دو دوره متفاوت؛ يكي در روزهاي جنگ جهاني دوم و ديگري در سال هاي معاصر و در لندن.

ماجراهايي كه به موازات يكديگر روايت مي شوند و سرگذشت زناني را كه هر يك به دليلي از همسر خود جدا مانده اند به تصوير مي كشند.

سوفي دختري است در روزگار جنگ، زني بسيار متفاوت از ساليان نه چندان دور گذشته اش، كسي كه با تمام قوا براي حفظ خانواده ي درهم كوبيده اش تلاش مي كند و ليو بانويي است كه همسرش را براي هميشه از دست داده است. با پرتره اي به يادگار مانده از او به نام «دختري كه رهايش كردي»، پرتره اي از يك زن كه هربار او را به فكر فرو مي برد.

ديلي ميل درباره ي كتاب دختري كه رهايش كردي مي گويد: كتابي كه نمي توان زمين گذاشت.

داستان عشقي كه هدف شايعات و دشمني ها قرار گرفته و اثرات جنگ بر زندگي و روابط را به تصوير مي كشد.

گزیده ای از کتاب :

“You think I didn’t check out you and your company? How you operate? I know what this is about, Paul, and it’s got nothing to do with your rights and wrongs.” She grimaces. “God, you must think I’m such a pushover. The stupid girl in her empty house, still grieving for her husband, sitting up there knowing nothing about what’s under her own nose. It’s about money, Paul. You and whoever else is behind this wants her because she’s worth a fortune. Well, it’s not about money for me. I can’t be bought and neither can she. Now leave me alone

She spins round and runs on before he can say another word, the deafening noise of her heartbeat in her ears drowning all other sound. She only slows when she reaches the South Bank Center and turns