نویسنده : سلست هدلی ،کیت مورفی

   ترجمه : علی موسوی ده‌شیخ

در حقیقت منزلت گوش سپردن بس فراتر از سخن گفتن است. همین دل ندادن به صحبت سخن هاست که آتش جنگ ها را افروخته، دارایی ها را به باد داده و دوستی ها را تباه کرده است. « کالوین کولیج » در گفته ی مشهور خود ابراز داشته: "اگر اجبار و الزام نباشد، هیچ کس به خو نیز گوش فرا نمی دهد." « اپیکتیتوس » نیز به زیبایی گفته: "طبیعت آدمی دو گوش و یک زبان عطا کرده است؛ باشد که دو برابر سخن گفتن، به دیگران گوش فرا دهد." کتاب حاضر ستایشی است از موهبت گوش سپردن و نیز سوگواری ست بر فرهنگ رایج کنونی که گویی کمر به محو این عطیه ی نیکو بسته است...

هدف من در زندگی این نبوده است که خودم را وقف گفت وگو کنم و قطعا هرگز خودم را مبلغی برای گفت وگو نمی دانم. پس از سال ها مشاهده، تجربه و پژوهش به این نقطه رسیده ام. همه این ها باعث شده اند که باور داشته باشم گفت وگو قدرت تغییر دادن جهان را دارد. پس لحظه ای گوشی هوشمندتان را کنار بگذارید و بروید با یک نفر حرف بزنید. حتی بهتر هم می شود، اگر به حرف های کسی گوش بدهید. آدم ها شگفت زده تان خواهند کرد. آنها شما را شاد، آگاه و گاهی عصبانی خواهند کرد. اما اگر بتوانید از آن گپ زدن های سطحی که اکثر ما آنها را با گفت وگو اشتباه می گیریم رد شوید، مردم هرگز حوصله تان را سر نخواهند برد.