نویسنده : احمد یارمحمدیان

امروزه توجه به بهداشت و سلامت روان کودکان با نیازهای خاص، اهمیت زیادی پیدا کرده، زیرا اگر با به‌کارگیری مجموعه‌ای از تدابیر ویژه و فنون پیشگیری، فرایند بهداشت روان در آنان ظاهر شود، نه فقط مشکلات رشدی آنان مضاعف نخواهد شد و عوارض ناشی از ناتوانی آنان مهار خواهد شد، بلکه حتی پیش‌زمینۀ خوبی برای رشد و بهبود این کودکان فراهم می‌شود. اگر بهداشت و سلامت روان این کودکان تأمین نگردد، علاوه بر ناتوانی‌های اولیۀ خود (ذهنی، جسمی، حسی، عاطفی، اجتماعی)، دچار عوارض ناشی از مشکلات سلامت روان هم خواهند شد و بازتاب دو دسته مشکلات اولیه و ثانویه را باید تحمل کنند. این خود فرصت رشد و بالندگی را از آنان می‌گیرد یا حداقل در فرایند تربیت و بازپروری آنها خلل ایجاد می‌کند. بنابراین جا دارد والدین و مربیان بستری را فراهم نمایند تا این کودکان نه فقط فرصت‌های مناسب را از دست ندهند، بلکه با انگیزش غنی، محیط غنی، امکانات غنی، محتوای غنی، برنامه‌های غنی و مناسب، روش‌های آموزشی غنی، نو و جذاب، مربیان با‌تجربه، خانوادۀ پرتحرک و امیدوار و به‌طور کلی محیطی جذاب، شاداب و سازنده زمینۀ بهداشت و سلامت روان آنان را فراهم نمایند تا به‌طور فزاینده برنامه‌های آموزش ویژه برای آنان بتواند مفید واقع شود.