نویسنده : اینیاتسیو سیلونه

    ترجمه : منوچهر آتشی

همه کشاورزان فقیر در همه کشورها به هم شبیه‌اند. آنها مردمانی هستند که زمین را بارآور می‌کنند و از مشقت گرسنگی عذاب می‌کشند. فونتامارا داستان زندگی این مردمان است. فونتامارا دهکده‌ای است شبیه دهکده‌های فراوان دیگر ولی برای آنها که در آن پا می‌گیرند همه دنیاست. در اینجا همه چیز، تولد و مرگ، عشق و نفرت و غرور و ناامیدی، به گونه‌ای یکسان ادامه می‌یابد. در فونتاما را هرگز به ذهن کسی خطور نمی‌کند که در شیوه زیستن خود تغییر و دگرگونی ممکن است.

«فونتامارا حکایت پرتعمقی است از زندگی روستاییان ایتالیایی تحت سلطه فاشیسم. در این داستان عمق شوربختی مردمی به تصور کشیده شده که اسیر سه دشمن بی‌رحم‌اند: فقر شدید، کم‌دانشی عمیق و نظام دیکتاتوری فاسد و بی‌رحم. تلاش‌های معصومانه انسان‌ها برای تغییر سرنوشت خود با روایت تیزبینانه سیلونه و قلم قدرتمندانه او، ما را به تاثری ژرف و تعمق در مناسبات اجتماعی نامناسب و دون شان انسانی وامی‌دارد.»

فونتامارا داستان مردم ساده و بی‌آلایشی است که تقریبا می‌توان گفت هیچ‌چیزی ندارند و زندگی از همه سو به آن‌ها فشار آورده است. داستان کتاب از زبان اعضای یک خانواده روایت می‌شود که به همه دردهای موجود اشاره می‌کنند. سادگی و فقر مردم این روستا حد و اندازه ندارد و در مقابل میزان سواستفاده حکومت از آن‌ها هم انتها ندارد. مردم این روستا احتمالا فقیرترین مردمی هستند که در ادبیات آمده‌اند. حتی می‌توان گفت وضعیت آن‌ها وخیم‌تر از مردم داستان خوشه‌های خشم است.